Beomgyu’nun zihni, Yeonjun’un o cümlesiyle donakalmıştı.
“Sen de o rüyaları mı görüyorsun?”
24Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡqudnt093zM
Sanki tüm dünya bir anlığına sessizleşti. Koridorun uğultusu, adımlar, konuşmalar… hepsi arka planda bulanıklaştı.
24Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡbftBl3XJxe
Beomgyu bir şey söylemeye çalıştı ama boğazı kuruydu. Gözlerini Yeonjun’un gözlerinden ayıramıyordu — o gözlerde hem korkutucu bir tanışıklık, hem de garip bir güven vardı.
24Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡBhd79BrLsp
“Sen… nasıl biliyorsun?” diye fısıldadı sonunda.
Yeonjun bir an durdu, sonra etrafına bakındı. “Burada olmaz. Çatıya gel benimle,” dedi ve döndü, kalabalığın arasında kayboldu.
24Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡlMosKlXc0s
Beomgyu’nun içindeki korkuyla merak savaşıyordu. Ama ayakları onu Yeonjun’un peşinden sürükledi.
24Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ0PMpFBFf6L
24Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡWPbJRoOth5
---
24Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡeD0agpkUDT
Çatıda rüzgar hafifçe esiyordu. Gökyüzü griydi, yağmur yolda gibiydi.
Yeonjun demir korkuluklara yaslanmıştı, Beomgyu’yu bekliyordu.
24Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡgQEUtcqDqJ
“Kaç zamandır böyle rüyalar görüyorsun?” diye sordu Yeonjun.
Beomgyu çekinerek yanına geldi. “Yaklaşık bir ay… ama her gece aynı kişi… sen varsın.”
24Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡo9Pqze3YCe
Yeonjun gözlerini kapattı, derin bir nefes aldı.
“Ben daha uzun zamandır görüyorum. Ve bazıları rüya değil. Onlar… geçmişten kalan yankılar.”
“Yankılar mı?”
Yeonjun başını eğdi. “Biz daha önce de… birlikteydik. Başka bir hayatta. Ama kötü bitti.”
24Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡg0oV8BdIIL
Beomgyu’nun içi ürperdi. “Sen… ne diyorsun?”
Yeonjun ona döndü, sesi fısıltı gibiydi ama gözleri alev gibi parlıyordu.
24Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡDwP6pbJMqA
“Ben seni geçmişte kaybettim, Beomgyu. Ama bu sefer seni kaybetmeyeceğim.”
24Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡUVc30Nmw8p
---
#yeongyu #txt #fanfic #kpopau #mysteryau #softdark
❧ Devamı gelecek…
ns216.73.216.146da2
and then Add to home screen.